Հուլիսի 31-ին «Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոն» ՀԿ-ն Վայոց ձորի մարզի Եղեգնաձոր քաղաքում կազմակերպել էր ուսուցում մարզի պաշտոնյաների՝ համայնքների ղեկավարների համար` «Ինչպես կիրառել «Տեղեկատվության ազատության մասին» ՀՀ օրենքը» թեմայով: Քննարկման մասնակիցները 25-ն էին` գյուղապետեր եւ մարզպետարանի աշխատակիցներ: Քննարկումը կազմակերպվել էր` համայնքապետերին եւ այլ պաշտոնատար անձանց ծանոթացնելու «Տեղեկատվության ազատության մասին» ՀՀ օրենքին, որը կօգնի առավել արդյունավետ ձեւով իրականացնել քաղաքացիներին տեղեկատվության տրամադրումը: ԻԱԿ փորձագետ Մարինե Հակոբյանը ներկաներին հանգամանալից կերպով ներկայացրեց օրենքի մանրամասները, տեղեկատվության տրամադրման, մերժման եւ պահպանման կարգը: Ներկաների համար առավելապես անընդունելի էր օրենքի այն պահանջը, որ տեղեկատվություն պահանջողը պարտավոր չէ հիմնավորել, թե ինչի համար է իրեն պետք տվյալ տեղեկատվությունը: Անգամ Զառիթափի գյուղապետը տարակուսանքով հարց ուղղեց. «Դեմոկրատիան եւ թափանցիկությունը շա՞տ կտուժեն, եթե հարցում ուղարկողը ասի, թե ինչի՞ համար է իրեն անհրաժեշտ տվյալ տեղեկատվությունը»: Բանախոսը պարզաբանեց. «Քանի որ օրենքը դա չի պահանջում, հետեւաբար հարցում ուղարկողը պարտավոր չէ հիմնավորել իր պահանջը»: Համայնքապետերի մեծամասնության կարծիքով` «գյուղացիներն առանց այն էլ մատերիալ գրողներ են, շատ բան իմանան, ամբողջ օրը մատերիալ կգրեն»: Գյուղապետերն ընդհանուր առմամբ դեմ չէին տեղեկատվություն տրամադրելուն, սակայն օբյեկտիվ պատճառաբանություններ էին մեջտեղ բերում: Մասնավորապես, կան գյուղապետարաններ, որոնք անգամ մեկ համակարգիչ չունեն: Վայոց ձորի մարզպետարանի տարածքային կառավարման վարչության պետ Արամ Գրիգորյանը ներկայացրեց մարզերում առկա վիճակը. «Օրենքն իդեալական է, առաջ է անցել, իրականությունը չի հասցնում ետեւից: Այսօր համայնքներում օրենքները կիրառելու համար չկան ոչ նյութական, ոչ հոգեբանական, ոչ մասնագիտական հնարավորություններ»: Միջոցառումն իրականացվում է ԱՄՆ ՄԶԳ ֆինանսական աջակցությամբ «Տեղեկատվության ազատությունը որպես համայնքային մասնակցության միջոց» ծրագրի շրջանակում։
